اولين نامه بابا ناصر واسه ماني عزيز ..........

مانی جان سلام......

با اینکه هنوز به دنیا نیومدی و همه چیزت تویه انتظار خلاصه میشه اما یه احساس درونی مرا به هم نزدیک میکنه. حالا سرنوشت من و تو به عنوان پدر و پسر رقم خورده – من و تو وارد یه بازی میشیم به نام زندگی. تو نقش پسر و من نقش پدر را دارم.

به دنیای ما خوش اومدی. از خدا بخواه پدر خوبی برات باشم. تو این دنیا همه چیز هست. خوبی- مهربونی- شادی –عشق و انگیزه.و در کنار همه اینها تلاش – سختی- بدی ها- نامهربونی ها وخیلی چیزهای دیگه مثل آرزو- حسرت ونیاز و...

آنچه دوست دارم ووظیفه خودم میدونم اینه که سهم تورو از دسته اول زیاد کنم. یعنی شیرینی های دنیا رو به کامت زیاد کنم- در کنار من و تو خدای بزرگ فرشته ای قرار داده تا برای رسیدن به همه شادی ها و خوبی ها کمکمون کنه. آره مامانت.همون که از لحظه اول انتظار هم با تو همراه بود و تماموجودش را در اختیارت گذاشت تا تو با قلبی پر از اشتیاق پا به این دنیا بذاری. وقتی بیای دیگه تنها نیستی.

راستی دیروز با یه شوق زیاد از تمام چیزهای کوچولویی که برای خیرمقدمت خریده بودیم نمایشگاهی ساختیم و عکس گرفتیم و خندیدیم. راستش کلی بهت غبطه خوردم (مبارکت باشه)

مانی جان! ما باهم حرفهای زیادی خواهیم داشت. مطمئنم، دوستهای خوبی برای هم میشیم. امیدوارم زنده بمونم و سالهای با تو بودن را تجربه کنم.من در کنار تو و مادرت خوشبخت خواهم بود و تلاش خواهم کرد تا آرزوهای شما را برآورده کنم.

حالا به پاس حضورت و به معنای نامت ترانه ای از سیاوش قمیشی (به نام گل من) برات انتخاب کردم که مینویسم. انشاالله یه روز با هم بخونیمش.

برقرار باشی و سبز، گل من تازه بمون          نفسم پیشکش تو، جای من زنده بمون

باغ دل بی توخزونه،موندنی باش مهربون         توکه ازخود منی، منوازخودت بدون

غزل وقافیه بی تو ، همه رنگ انتظاره             این همه شعرو ترانه،همه بی عطرو بهاره

موندنی باشی همیشه،لب پاییزونبوسی            نشه پرپرشی عزیزم،مهربون گلم نپوسی

                                                                                       دوستتان دارم.